آسیب‌های جبران ناپذیر بلاتکلیفی در آموزش و پرورش

مقام معظم رهبری می‌فرمایند: "برای تحوّل آموزش و پرورش روحیه‌ی انقلابی لازم است. روحیه‌ی انقلابی یعنی ترس نداشته باشید، ملاحظه‌کاری نداشته باشید، محافظه‌کاری نداشته باشید؛ وقتی تشخیص دادید، عمل کنید، اقدام کنید؛ پیش بروید، به توقّف راضی نشوید؛ کارها را تزیینی انجام ندهید. گاهی انسان یک کاری انجام میدهد، حالت تزیینی و تشریفاتی دارد؛ اینها سَم است؛ نخیر، کار را جدّی انجام بدهید؛ اینها تحوّل را عملی میکند، ممکن میکند، تحقّق پیدا می‌کند. ۱۳۹۸/۲/۱۱" 

  به عنوان یک معلم که ربع قرن تجربه معلمی از صف تا ستاد دارم، مدرسی دانشگاه و ریاست آموزش و پرورش را تجربه کرده‌ام و افتخار منتخب اولی فرهنگیان خراسان رضوی در انتخابات صندوق ذخیره را داشته ام، نکاتی تقدیم عزیزان می‌کنم.

     امروز در گام دوم انقلاب و در مسیر خطیر تحقق تمدن بزرگ اسلامی قرار داریم، کلیدواژه ی جوانان و ظرفیت آنان را در منویات رهبری شنیده ایم و اتفاقات بزرگی که جوانان در مقاطع مختلف انقلاب و جنگ تحمیلی رقم زده اند، باور داریم نیروی جوانی می‌تواند یک نقطه قوت باشد در کنار استفاده از ظرفیت مشاوران باتجربه ای که سرد و گرم روزگار را چشیده اند.

     بپذیریم پس از گذشت ۴۲ سال از انقلاب و در حکمرانی هر۷ دو طیف سیاسی بر دستگاه پهن پیکر پرورش و آموزش هرگز تحولی بنیادین ندیده ایم، بلکه وزارتی سیاست زده، تمرکزگرایی صرف در ساختمان سپهبد قرنی، مقاوم در برابر تحول و تغییر، بوروکراسی فرسایشی اداری، بخشنامه محوری، سلب حداقل اختیارات اداری از ادارات کل و مناطق، اولویت نداشتن مسائل معیشتی و بیمه فرهنگیان، شعاری کردن سند تحول بنیادین، ذبح عدالت آموزشی، انتصابات سیاسی و فقدان شایسته سالاری از صف تا ستاد، عدم استفاده از ظرفیتهای قانونی شورای عالی، شوراهای آموزش و پرورش و سایر دستگاهها جهت ارتقای دستگاه تعلیم و تربیت و معیشت فرهنگیان، قربانی کردن منافع سازمانی در مقابل زیاده خواهی های مستمر سیاسیون و باندهای قدرت، رها کردن مدارس دولتی، تربیت دانش آموزانی بدون مهارت های زندگی که فقط کنکوریزه هستند، تبدیل مدیران مدارس در قحطی سرانه به کارپردازانی که به لطایف الحیلی دنبال اخذ وجوه از اولیا باشند، ابطال عملی اصل ۳۰ قانون اساسی در مدارس، عدم توجه به شاخص های کمی و کیفی واقعی و مانور بر کارهای نمایشی، استخدامهای کف خیابانی، جانمایی غلط و ساختمانهای فرسوده مدارس، واگذاری مدارس دولتی به بخش خصوصی و نمونه های بسیار دیگری که فریاد می‌زنند در آموزش و پرورش نیاز اورژانسی به تغییر و تحول اساسی داریم.
ضرورت امروز ما تغییر در نگرش، برنامه ها، سیاستها، چارت، بودجه ریزی، استخدام نیرو، اولویت های پژوهشی، بروز رسانی کتب درسی و محتوای چندرسانه ای، آموزش پساکرونا در زیست بوم جدید،  آموزش مجازی و سخت افزار و نرم افزارهای موردنیازش و مدیرانی که مرد میدان باشند و به هر قیمتی چسبیده میزشان نباشند ...

     ۱۰۰ روز از استقرار دولت مردمی و ایران قوی گذشت و حساس ترین و بزرگترین وزارتخانه انسان ساز، کماکان یتیم، بدون وزیر و بلاتکلیف است و مهر نامهربان ۱۴۰۰ را در برزخ بلاتکلیفی آموزش حضوری یا مجازی و آمار وحشتناک ترک تحصیل دانش آموزان آغازیدن کردیم.

‌    امیدواریم هر چه سریع تر سکاندار دستگاه پهن پیکر پرورش و آموزش مشخص شود و عذر بانیان وضع موجود که سالهاست در وزارتخانه اتراق کرده و با جابجایی دولتها فقط اتاقشان تغییر کرده و با لابیگری ریشه هر تحولی را در نطفه خشکانده اند، خواسته شود.

     در گام دوم انقلاب نیاز داریم، نسلِ جوان نواندیش انقلابی بیایند و با استفاده از تجارب ارزنده ی دلسوزان استخوان خرد کرده تعلیم و تربیت؛ بتوانند سندتحول بنیادین را اجرایی و گروکشی توهین آمیز رتبه بندی فرهنگیان را به فرجام رسانند، استخدام نیروی انسانی را بسامان کنند، کلکسیون رنگارنگ مدارس مختلف را برچینند، مدرسه محوری و تمرکز زدایی را جامه عمل بپوشانند و اصلاح بسیاری از فرایندهای غلط دیگر که شاید در امتداد آن شاهد باشیم معلم قدر ببیند و بر صدر نشیند وبه تبع آن حال آموزش و پرورش خوب شود؛ زیرا محصول این وزارتخانه منابع انسانی و فرداهای ایران زمین هستند که تبدیل به نمایندگان مجلس، وزیران و روسای جمهور آینده  کشورمان خواهند شد.

 علیرضا اسلامی نژاد
فعال فرهنگی