یک چهره ممتاز قرانی گفت: کانونهای فرهنگی مساجد باید کار تشکیلاتی برای نوجوانان و جوانان را در مساجد جدی تر بگیرند.
سید صادق کاظمی از استان قم و یکی از برگزیدگان رشته ترتیل در چهاردهمین دوره مسابقات مدهامتان است. این قاری قرآن که فراگیری قرآن را از سنین کودکی ودر کانون فرهنگی مسجد محل شان آغاز کرده است و در مسیر قرآنی توانسته حائز رتبه های برتر کشوری و استانی در قم شود.
این نخبه قرآنی در گفتگو با خبرنگار کرامت گفت: نکات مثبت کانونهای فرهنگی هنری مساجد به عنوان نهادی که به فرهنگ جامعه کمک میکند موضوع مبارکی است منتها این بحث است که ما چقدر توانسته ایم کار تشکیلاتی انجام دهیم و بین نهادهای مختلف فرهنگی یک هم نوایی ایجاد کنیم که موازی کاری انجام نشود.
کاظمی تصریح کرد: یکی از چالشهای فعالان فرهنگی جامعه موازی کاری های که بین نهادها انجام میشود اینکه در پایگاه بسیج فعالیتی انجام و دوباره همون برنامه از طریق کانون اجرا میشود و این خیلی مهم است که کار تشکیلاتی را در کانونهای فرهنگی جدی بگیریم.
وی ادامه داد: دومین انتقادی که به کانونهای فرهنگی هنری مساجد وارد است اهدافی که کانونهای مساجد دارند بعضا مقطعی هستند البته داریم کانونهای که خوب فعالیت میکنند ولی برخی از کانونها فعالیت مقطعی دارند مثلا برنامه طرح تابستانی برگزار میکنند و تمام؛ خوب اگر هدفمان کار تربیتی و فرهنگی بروی نوجوانان و جوانان است کار تربیتی این طور نیست که شما یک دور مسابقه شرکت کنید و تمام و باید کار مداوم، با کیفیت، با نظارت متخصصین امر انجام شود.
این نخبه قرآنی با بیان اینکه قرآن در زندگیش بسیار تاثیر گذار بوده، تصریح کرد: خداوند عنایتی به من داشتند و صدای خوبی به من عطا کردند و اینکه صدایم را در چه راهی خرج کنم را به انتخاب خودم گذاشته شد و این احساس قشنگی که تو بزرگترین و مهربانانه ترین کتاب جهان رو با صدای زیبا میتوانی بخوانی احساس عجیبی است مخصوصا اگر با تلاوت کردن یک دلی با خداوند متعال به واسطه این آیات ارتباط بگیرد و این بزرگترین لذتی است که یه قاری میتواند آن را احساس کند و بزرگترین آرزویم اینست که خواندن قرآن به ضررم تمام نشود به این معنی که در روایات داریم در آخر الزمان افرادی هستند که قرآن را تلاوت میکنند برای اهداف مختلف که از خداوند میخواهم که از آن قاریان آخرالزمانی نباشیم.
کاظمی با اشاره به اینکه خلاهای در جامعه قرآنی احساس میشود افزود: اینکه هنوز نتوانسته ایم از ظرفیت های فضای مجازی در جذب فعالیت های قرآنی به طور کامل استفاده کنیم و از پتانسیل های هنری و رسانهای برای آموزش کودکان و نوجوانان استفاده کنیم و اینکه مسابقات قرآنی بصورت کلیشه تبدیل شده و به عموم جامعه این طور القا میکند که قرآن مربوط به یکسری افراد خاص که دارای صدای خوبی هستند و بخاطر والدین شان در مسیر قرآن قدم میگذارند که این نگاه غلطی است.
وی افزود: همچنین اینکه قاری تمام ذهنش درگیر تکنیک شود و صرفا تکنیک زده شوند در صورتی که قاریان باید اولویت و ذهنیت اولشان در قرائت این باشد که چطور میتوانم روحم را همراه با قرائت آزاد کنم اینکه چند درصد اساتید بجای اینکه فقط تکنیک به قاریان آموزش دهند چقدر به معنویات توجه میدهند مثلا به قاری بگویند احترام به والدین در تلاوتت اثر میگذارد اینکه ممکن است یک تلاوت معمولی داشته باشی ولی اثر معنوی آن بر روی مخاطب بسیار اثرگذار باشد از مهمترین خلأهای جامعه قرآنی کشور محسوب میشود که باید به آن توجه شود.
این چهره ممتاز قرآنی با تاکید بر نقش والدین در فعالیتهای آنها تصریح کرد: من یک کلام میگویم هر چه دارم از والدینم و حمایتهای آنها دارم و همیشه سپاسگزار بودم و این را زمانی درک میکنیم که وارد جامعه میشویم و با افراد مختلفی برخورد و تضادها را مشاهده میکنیم و میبینیم بعصی از خانواده اولین مسائل تربیتی را برای فرزندشان در نظر نمیگیرند به داشتن چنین خانواده ای افتخار میکنم.